Duble pozitif doğum hikâyesi
Buda benim hikâyem...
Hamile olduğumu öğrendiğim andan itibaren, herkes gibi bende kitaplardan, internetten ve doğum yapmış kişilerden birçok bilgi toplamaya başlamıştım.
Doğum nedir ? Nasıl yapılır ? :)
Kişilik olarak da rahat, öyle her şeyden korkan, pek ağlamayan biri olduğum için doğum korkusunu hiç yaşamadım. Arada bir korku yoklasa da 'herkes bu olayı geçiriyor, ben mi atlatamayacağım' diyerek kendime telkinler veriyordum.
her şeyde olduğu gibi çevrenin merakla bitmeyen soruları o hassas dönemde etkiliyor insanı. Özellikle 'korkuyor musun' soruna verdiğim 'hayır' cevabına karşılık 'hadi hadi yalan atma, biraz da olsa korkuyorsundur işte' üstelemeleri beni benden alıyordu. İllaki korkutacaklar insanı.
Benim aklımda hep şu vardı 'Gideceğim, derinnn nefesler alacağım ve tamam hemen kızımı kucağıma alacağım' bilinç altıma devamlı bunu yerleştirdim.
Öyle de oldu. Eşimi işe geçirdikten yarım saat sonra lavaboya gittim, orada suyum birden geldi. Hiç acele etmeden kendimi kuruladım, eşimi aradım sonrada apartmandaki çok değerli komşularımı arayıp çağırdım. Komşularım gelince ılık bir duş yaptım, giyindim ve saçlarımı taradım. Eşim gelince de doktorumuzu aradık. Hazır olan hastane çantalarımızı aldık ve 10dk mesafede olan hastanemize gitmek için yola koyulduk. Yol süresince de muhabbet, sohbet, espriler havada uçuştu.
Hastaneye geldik doğum bölümüne girdim ve o meşhur yeşil önlüğü giydim saat sabah 10:00 sıralarıydı. Hafif sancılar ve hemşirelerin açılma kontrolleri eşliğinde saat 12:00 oldu. Hemşire bebek dönmemiş sezeryan olabilir dedi ve ben işte o zaman 'korktum' evet 9 ay boyunca korkmayan ben sezeryan kelimesinle korku kapanına kısıldım neden mi? çünkü ben normal doğum yapacaktım :)
Diğer kontrolde bebek doğum pozisyonuna girmişti ve ben kocaman 'ohh' çektim
Hemen doğum masasına alındım ve 10 dakika sonra kızım dünyaya geldi :)
Her şey tam istediğim, düşündüğüm gibi olmuştu. Ben ' Doğuma gireceğim hoop hemen oluverecek' dediğim de benimle dalga geçerlerdi, 'sen öyle san' diye. Şimdi Onlara cevap veriyorum evet ben öyle sandım ve öyle de oldu.
Onun için Hamilelere tavsiyem kafanızda doğumun kolaylığını yaşayın, hayal edin 'ben böyle yapacağım ve öyle de olacak' diye düşünün. Bi nevi evrene pozitif enerji gönderelim ki o da bize pozitif davransın felsefesi. Deneyin çok işe yarıyor.
Herkese hayırlı ve benimki gibi doğum nasip olsun :)
Not: Bir sonraki yazımda, acaba onunda faydası oldu mu ? dediğim bir bitkiyi ve nasıl uygulanması gerektiğini anlatacağım.
Hamile olduğumu öğrendiğim andan itibaren, herkes gibi bende kitaplardan, internetten ve doğum yapmış kişilerden birçok bilgi toplamaya başlamıştım.
Doğum nedir ? Nasıl yapılır ? :)
Kişilik olarak da rahat, öyle her şeyden korkan, pek ağlamayan biri olduğum için doğum korkusunu hiç yaşamadım. Arada bir korku yoklasa da 'herkes bu olayı geçiriyor, ben mi atlatamayacağım' diyerek kendime telkinler veriyordum.
her şeyde olduğu gibi çevrenin merakla bitmeyen soruları o hassas dönemde etkiliyor insanı. Özellikle 'korkuyor musun' soruna verdiğim 'hayır' cevabına karşılık 'hadi hadi yalan atma, biraz da olsa korkuyorsundur işte' üstelemeleri beni benden alıyordu. İllaki korkutacaklar insanı.
Benim aklımda hep şu vardı 'Gideceğim, derinnn nefesler alacağım ve tamam hemen kızımı kucağıma alacağım' bilinç altıma devamlı bunu yerleştirdim.
Öyle de oldu. Eşimi işe geçirdikten yarım saat sonra lavaboya gittim, orada suyum birden geldi. Hiç acele etmeden kendimi kuruladım, eşimi aradım sonrada apartmandaki çok değerli komşularımı arayıp çağırdım. Komşularım gelince ılık bir duş yaptım, giyindim ve saçlarımı taradım. Eşim gelince de doktorumuzu aradık. Hazır olan hastane çantalarımızı aldık ve 10dk mesafede olan hastanemize gitmek için yola koyulduk. Yol süresince de muhabbet, sohbet, espriler havada uçuştu.
Hastaneye geldik doğum bölümüne girdim ve o meşhur yeşil önlüğü giydim saat sabah 10:00 sıralarıydı. Hafif sancılar ve hemşirelerin açılma kontrolleri eşliğinde saat 12:00 oldu. Hemşire bebek dönmemiş sezeryan olabilir dedi ve ben işte o zaman 'korktum' evet 9 ay boyunca korkmayan ben sezeryan kelimesinle korku kapanına kısıldım neden mi? çünkü ben normal doğum yapacaktım :)
Diğer kontrolde bebek doğum pozisyonuna girmişti ve ben kocaman 'ohh' çektim
Hemen doğum masasına alındım ve 10 dakika sonra kızım dünyaya geldi :)
Her şey tam istediğim, düşündüğüm gibi olmuştu. Ben ' Doğuma gireceğim hoop hemen oluverecek' dediğim de benimle dalga geçerlerdi, 'sen öyle san' diye. Şimdi Onlara cevap veriyorum evet ben öyle sandım ve öyle de oldu.
Onun için Hamilelere tavsiyem kafanızda doğumun kolaylığını yaşayın, hayal edin 'ben böyle yapacağım ve öyle de olacak' diye düşünün. Bi nevi evrene pozitif enerji gönderelim ki o da bize pozitif davransın felsefesi. Deneyin çok işe yarıyor.
Herkese hayırlı ve benimki gibi doğum nasip olsun :)
Not: Bir sonraki yazımda, acaba onunda faydası oldu mu ? dediğim bir bitkiyi ve nasıl uygulanması gerektiğini anlatacağım.
Yorumlar
Yorum Gönder