Pınar Mermer / Yavaş Ebeveynlik
Kendimi bulduğum bir kitap oldu 'Yavaş Ebeveynlik'.
Nedenini kısaca açıklayayım; kişilik olarak hiçbir zaman aceleci olmayan, rahat bir insanımdır. Bunun faydasını en çok da kızım görüyor diyebilirim. Baskı, stres yapmayıp, olayları akışına bırakan bir felsefem var kendimce.
İşte bu kitap tam da bunu öneriyor. Çocuklarınızla geçirdiğiniz zamanın tadını çıkarın.
İşim var, hemen yemek yesin, hemen uyusun deyip çocuklarınıza baskı yapmayın.
Acele etmeyin ! yemeğin tadını çıkararak yavaş yesin çocuğunuz, sizin ninnilerinizi dinleyip yavaş yavaş dalsın uykuya...
Çocuğunuzla beraber sizde yavaşlayın, hayatın tadını çıkarın.
Zaten zaman hızla akıp gidiyor. Bir de siz acele etmeyin...
Yavaş Ebeveynlik kitabından birkaç bölüm;
Başkasının gözlerinden istenip istenmediğimi, sevilip sevilmediğimi sorgulamak yerine, kendime ve çocuğuma şefkat ve ilgi göstermeye ihtiyacım var.
....
Sevme ve hissedebilme kapasitemizi öyle küçültmüşüz ki ayakta kalabilmek için. Ayaktayız elbet ama içimiz boş... Çocuklarımıza da geçiriyoruz o iç karatan, insanı yutuverecekmiş gibi gelen boşluk hissimizi.
....
''Çocukların bizim yönetimimize ihtiyacı var.'' Onları birer birey olarak kabul edememek bence en önemli zorluğumuz.Onlar bizden farklı ihtiyaçları olan, farklı tercihleri olan insanlar. Bizim uzantımız değiller ! Ebeveyn olmak yönetmek değil , incelemek demek.
....
Çocukları bazen kendi haline bırakmak gerekiyor. Bazen ekran olmadan, oyuncakları ve arkadaşlarıyla oyun oynayarak zaman geçirmelerini sağlamaya çalışmak, çocuğa sevgi göstermenin yolunun ona bir şeyler almaktan geçmediğini anlamak...
....
Yavaş olmanın yolu sürekli dahil olmaya çalışmamaktan, biraz uzaktan izleyebilmekten geçiyor. Kaygımız bizi sürekli kontrol etmeye itiyor.Okuduğunuz gibi birçok güzel bilgi, yaşanmışlık yer alıyor kitapta. Okunması gereken bir kitap, onun için yakın bir zamanda bu kitabı sizlerden birinle paylaşmak istiyorum.
Daha doğrusu okuduğum kitapların hepsini zamanı gelince sizlere hediye edeceğim.
Çocuklarımızla stressiz, yavaş ve mutlu hayatlar diliyorum...
bu kitabı bende okudum hakkaten cok da güzel anlatıyor ama uygulayabilene tabi hepimiz kosturma icindeyiz cocuklarımızada boyle yaklasıyoruz malesef :)
YanıtlaSilGülşah Hanım, kitaptakileri birebir uygulayabilmek tabi ki zor. Bence bu rahat davranış kişiden kişiye de değişebiliyor. Her annenin / insanın sinirlendiği, sevindiği, sevmediği şeyler çok başka :) en önemlisi de 'sabrın sınırı'. Onu kontrol edebilse insanlar zaten her şey çok farklı ve güzel olabilir. Sevgiler...
Silmerak ettim ben de kitabı =)
YanıtlaSilYakında bu kitap da dahil iki kitap daha hediye edeceğim. Tabiki üçü de farklı kişilere gidecek :) takipte kalın...
SilSiz sakin olunca bebekte sakin oluyor,özellikle yemek ve uyku vakitlerinde..inatlaşıp sinirlenınce gergınlıgı anında hıssedıp tepki verıyorlar.Kıtabı okuduktan sonra fark ettıgım seyler olmustu bnmde.hatta bu aralar tekrar okusam ıyı olucak sanırım:)
YanıtlaSil